Risa Studio

ایمیل دریافتی
ياد گيريم كه:
با احمق بحث نكنم و بگذاريم در دنياي احمقانه خويش خوشبخت زندگي كند.
با وقيح جدل نكنيم چون چيزي براي از دست دادن ندارد و روح ما را تباه مي‌كند.
از حسود دوري كنيم چون اگر دنيا را هم به او تقديم كنيم باز از زندان تنگ حسادت بيرون نمي آيد.
تنهايي را به بودن در جمعي كه ما را از خودمان جدا مي کند، ترجيح دهيم.
از «از دست دادن» نهراسيم که ثروت ما به اندازه شهامت ما در نداشتن است.
بيشتر را بر کمتر ترجيح ندهيم که قدرت ما در نخواستن و منفعت ما در سبکباري است.
کمتر سخن بگوييم که بزرگي ما در حرفهايي است که براي نهفتن داريم، نه براي گفتن.
از سرعت خود بکاهيم، که آنان که سريع تر مي دوند، فرصت انديشيدن به خود نمي دهند.
ديگران را ببينيم، تا در دام خويشتن محوري، اسير نشويم.
از کودکان بياموزيم، پيش از آن که بزرگ شوند و ديگر نتوان از آنان آموخت.